Familie!

Een week geleden zat ik bij mijn familie in het dorpje Dapi in Yunlin Country (=provincie) voor een geslaagd (eerste) familieweekend. En ondertussen alweer een nightmarket ervaring en een familiedagje in Hsinchu (ook wel het silicon valley van Taiwan genoemd omdat hier heel veel high-tech stuff gemaakt wordt, o.a. computeronderdelen) rijker. Een hoop te vertellen dus! Maar laat ik beginnen bij m'n familieweekend van vorige week. Vrijdag rond een uur of elf kwamen mijn birth-parents en zusje mij ophalen in Shenkeng. Maar we zijn niet in één keer doorgereden naar Yunlin, nee de vrijdag werd gevuld met een soort van eiland/familie toertje. Via het Noorden van Taipei (de wijk Shilin) langs mijn derde zus, naar de stad Hsinchu voor een verassingsbezoekje aan mijn tweede zus. Die werkt in een enorm warenhuis (Sogo). De volgende stop was Taichung (derde grote stad van Taiwan (na Taipei en Tainan)) waar we m'n broertje van school hebben gehaald. Na een hapje eten in een wegrestaurant (een soort food-plaza idee) was de laatste stop voor Yunlin in een dorpje in Nantou country. In de bergen wonen namelijk mijn opa en oma en daar is ook mijn birth-mother opgegroeid. Na een nacht goed slapen was de dag daarna wat rustiger. Op de fiets een ontbijtje gehaald en mijn birth-mother opgezocht op haar werk (varkens)vlees kraampje. Nadat we mijn neef hadden opgehaald van het treinstation in Dounan (de dichtsbijzijnde stad) zijn we 's middags naar het plaatsje Gukeng geweest. Daar was een green tunnel (lees: tunnel gevormd door bomen), een market en een honey museum. Op de terugweg hebben we eerst in een enorme supermarkt (meerdere verdiepingen)boodschappen gedaan voor het Moon Festival de volgende (twee) dag(en). En daarna sushi gegeten in 't coolste restaurant tot nu toe: lopende band door het hele eetgedeelte en pak wat je lekker vindt (afrekenen aan de hand van t aantal bordjes, levert leuke foto's op...). De volgende dag was de verlovingsdag van een nicht van mij. Ik heb nog wel even gedubbelcheckt want ik dacht even dat dit al de trouwdag was, gezien de jurk (suikerspin roze), de uitgebreide lunch (seafood restaurant, yumm) en een prachtig fotoboek (fotoshoot model-stijl incl. de hoeveelheid locaties en jurken). 's Avonds hebben we al een beetje Moon festival gevierd (de familie was er nu toch...), wat inhoudt: mooncakes (home made by moeders, kan niet iedereen heb ik me laten vertellen. Ik heb de volgende dag ook wat meegeholpen te maken, best lastig!), BBQ en wat vuurwerk. De volgende dag, de officiële Moon Festival dag hebben we de familieBBQ in het klein nog eens over gedaan. Dinsdag zou ik eigenlijk met de trein terugreizen, maar nee het werd de auto. Meegereden met mijn derde zus en haar vriend. Een tussenstop in Taiping een stadje naast/aan Taichung, waar mijn zusje studeert en op kamers zit. Ondertussen alweer aan het werk geweest (er zijn nu een aantal ukkies, die kunnen lopen...), Taipei wat bezocht (zie foto's) en dus een Nightmarket ervaring en een dagje Hsinchu rijker. Daar wil ik nog wel even wat over vertellen. Afgelopen vrijdag heb ik bij m'n derde zus geslapen (en bij haar vriend z'n familie thuis, waar ze op kamers zit). We waren naar de Shilin Night Market geweest, de grootste in Taipei (en ook heel druk). En dankzij Taiwanees gezelschap (zus, vriend, zus van vriend en haar vriendin) ben ik er maar helemaal in op gegaan. Dat houdt in: eten (tofu, gezonde varkensvlees soep en beroemde shaved Ice), kermisspelletjes (niet al te goed in...), lotje krassen (en 't aankoop bedrag van 100NTD terug winnen) en slenteren langs de vele stalletjes (verkopen van alles: van kleding, sieraden en tassen tot eten, elektronica en massage spullen). En naar huis op de scooter (maar dan wel veilig achterop en met helm). De volgende dag (weer) naar Hsinchu. Dit keer wist m'n tweede zus wel dat we haar op kwamen zoeken op haar werk. Maar ik wist niet dat m'n andere broertje en zussen er ook zouden zijn! Leuke verassing! Met z'n allen thais gelunched (en veel foto's gemaakt) en het Glass Art museum bezocht. Veel met m'n familie opgetrokken dus. En ik moet zeggen, het is soms leuk om te zien hoe ik soms kleine dingen van mezelf terugzie bij m'n zussen of bij m'n ouders. Ook weer een aantal foto's bij deze blog (zie rechts in de balk). Ik hou jullie op de hoogte, tot de volgende blog!

Eerste week Taiwan: Poepluiers, een groot musuem, eten en de metro

Een week gelden begon ik als oud-student (ben geslaagd, dat was ik vergeten te melden in het vorige verslagje) aan mijn Taiwanese avontuur. En ondertussen heb ik er alweer twee dagen van flesjes en fruithapjes gegeven, (poep)luiers verschonen en spelen met de baby's opzitten. Ik werk in de ochtend en de avond een paar uurtjes (negen tot het wat rustiger wordt en zes tot ze een beetje gaan slapen) op de nursery. De dag begint dan met een verkleedsessie: schoenen uit, slippers aan, werkschort-achtig ding om/aan en een mondkapje voor. En dan is het maar net wat er dan gaande is: flesjes, fruithapjes, spelen, poepluiers. Het is vaak al gauw duidelijk. Veel gehuil = ofwel eten ofwel poepluier moment. Er zijn op dit moment een stuk of 19 baby's (jonger dan een jaar). De jongste is net meer dan een week oud/jong, maar vooral klein. De kleintjes liggen in een soort bakken, de oudere in bedjes (met spiegels op één van de hoofdeinden, kunnen ze zichzelf bewonderen) met zo hier en daar een knuffel/speeltje in/aan het bed. Heel leuk om met die baby's te werken sommige zwaaien enthousiast terug als je ze gedag zwaait. Eigenlijk maak je ze gewoon blij met eten, een schone luier of wat aandacht. Hoewel ik na de eerste dag wel even bij moest komen. Ik besefte ook in eens: de cirkel is ècht rond nu. De middagen heb ik gebruikt om nog wat meer van Taipei te zien. Een andere grote toeristische trekpleister is het National Palace Museum. Met een enorme verzameling Chinese kunstschatten. Chinees, want ze komen van het mainland (waar het Palace Museum de meeste kunststukken bezit, maar men zegt dat de mooiste in het National Palace Museum liggen, in Taiwan dus). Ik startte de weg naar het museum (in het Noorden van Taipei) in m'n eentje, maar kreeg al snel gezelschap van een andere toerist (ook met chinees uiterlijk, maar Amerikaans uit California), Chris. Ik was namelijk duidelijk toerist (was in m'n gids aan het uitvogelen welke MRT-uitgang ik moest nemen en welke bus vervolgens. Hij was ook onderweg naar 't museum, dus toen had ik ineens een museummaatje. We hebben alleen de eerste hal (van de twee) kunnen zien, drie verdiepingen aan kunst: potten van porselein, bronze wapens, kalligrafie en beelden en sieraden van jade (en meer). We moesten zelfs wat haasten om het allemaal te zien, het museum sloot rond vijf uur. Dus alleen de eerste paar zalen de audiotoer beluisterd (interessant, maar kost tijd). 's Avonds uit eten geweest in een steakhouse (Outbreak, maar een burger en patat op) met Chris en twee van zijn Taiwanese vrienden. Nu scheen 't restaurant naar Taiwanese begrippen wat meer high class te zijn, in ieder geval voor de Taiwanees met een goed inkomen. In Nederland zou 385NTD een normale prijs zijn voor een bord friet en een (enorme) burger en een groot glas water: rond de negen euro. Maar ik heb ook wel (heel veel) goedkoper gegeten in Taiwan. De stinky tofu heb ik ondertussen geprobeerd. Officieel is het geloof ik een 'snack' voor tussendoor, maar voor 30NTD (nog geen Euro geloof ik) zat ik echt vol. Zeker voor herhaling vatbaar, lekker! Het kopen van eten bij van die stalletjes is alleen vaak wel wat moeilijker: geen Engels (wijzen en gebaren wat ik wil) en ik weet vaak niet eens wat ik eigenlijk koop. Dat kan ik namelijk niet lezen, wat ik wel kan lezen zijn de cijfers: ofwel telefoonnummer ofwel de prijs (en dat spreekt voor zich). Meer van wat ik zoal eet in Taiwan: zie foto's met omschrijving (zelfde plekkie als vorige keer, rechts op de pagina). Een andere cultureel verantwoorde activiteit deze week: het discovery center van Taipei bezocht (interactief museum over de history van het best jonge Taipei). Leuk, maar vooral kijken en lezen (niet zo interactief dus), want de interactieve gedeelten waren vooral in 't Chinees (video's en geluidsfragmenten (verhalen)). Nog een klein (zeer lovend) stukje over het ov hier, de bus heb ik 't al over gehad. Maar de metro (MRT, Mass Rapid Transit) nog niet. Spitsuur in de metro is wel een kleine beschrijving waard. Hoe chaotisch het verkeer 'boven de grond' is (lees: auto's, taxi's, bussen, maar vooral scooters (ze doen hier op scooters wat wij ongeveer op de fiets doen)) zo georganiseerd is de 'ondergrondse' (ten minste tot je die wagon in gaat, dan is het enigszins proppen). Te beginnen met de roltrappen van/naar perrons. Rechts stilstaan, links lopen (wat ook geprobeerd wordt in NL, maar niet lukt). Op het perron aan gekomen sluit je netjes aan in de rij (ja, echt. Mensen staan in de rij, niet op een kluitje zoals spitsuur bij de Nederlandse trein bijvoorbeeld). Tijdens de spits staan er 'verkeersregelaars' die de boel in goede banen leiden en de mensen stopt wanneer de coupe echt vol is. Als je dan de metro in gaat: alleen op de lichtbauwe stoeltjes zitten aub (donkerblauw=priority seats: ouderen, moeders met baby/kind...En daar gaat dus ook niemand zitten die niet tot die groep behoort, ook niet tijdens de spits). En nog een laatste pluspuntje: de metro's, maar ook de bussen zijn heel schoon (want: niet eten/drinken/schrijven in metro, ook niet wachtend op het perron). Morgen komt mijn birth-mother mij ophalen om naar Yunlin te gaan voor een lang familie weekend en het vieren van het Mid-Autumn/Moon festival! Dus tot de volgende blog!

Hello Taiwan!

First things first: ik ben veilig aangekomen in het warme (zonnige) Taiwan! Het lijkt alweer even geleden dat ik na een knuffel van en voor m'n paps en mams het vliegtuig in stapte. Een lange, maar prima vlucht gehad. Had een goede reisgenoot aan een Franse student chinese en japanse taal. Die naar Taiwan ging om daar wat te studeren (en ook nog wat Taiwanees op te pikken in Kaoshiung). Nu had ik een lange vlucht, hij kwam vanuit Marseille en had er al zes uur tussenstop op Schiphol op zitten. Tijdens de vlucht wat gepraat, gegeten en gedut (slapen is het niet echt geworden). Op Bangkok hadden we een uurtje, anderhalf uur een tussenstop, gelukkig hebben ze daar hele relaxe banken (verademing na die vliegtuigstoel). En daarna het laatste stukje naar Taiwan (peanuts vergleken bij dat eind van Amsterdam naar bangkok). In het vliegtuig werd ik trouwens al met enige regelmaat in het Chinees aangesproken, voorproefje van Taiwan. Op het vliegveld aangekomen was de eerste kennismaking met Taiwan sinds drie jaar vooral warm (zeker vanuit een vliegtuig met airco), zo rond de 30 graden. En we hadden denk ik tien minuten, kwartiertje vertraging. Ik werd opgehaald door Cecilia een social workster in het kindertehuis. En ik kende haar al van mijn twee eerdere reizen naar Taiwan. Heel fijn om haar weer te zien! het autoritje naar Shenkeng was, ik zeg het maar eerlijk een klein beetje een roes. Ik ben in Taiwan. Ik heb het heel vaak tegen mezelf gezegd, maar echt landen deed het nog niet. Shenkeng ligt in het zuidoosten van Taipei (ik zou het een voorstad noemen) en een beetje tegen de bergen. Ik verblijf bij Cathwel in het Jonah house (de naam van het kindertehuis) en wel op de 7e verdieping. Waar ik een kamer heb, met badkamertje. Alles aan die badkamer maakt dat ik mij nogal groot voel. Ik pas nèt wel/niet onder de douchekop en de wastafel komt tot halverwege mijn bovenbeen. Maar alles werkt, dus ben een heel blij persoon. Nog iets dat ik zou typeren als Taiwanees: het matras, wat meer weg heeft van een (dun) matje. Met als gevolg dat ik zo goed als op de houten plank lig die eronder zit. Maar het begint te wennen. De rest van de dag heb ik niet zo heel veel meer gedaan. Mezelf een beetje settelen en de omgeving van het kindertehuis wat verkennen. Vlak naast/achter het kindertehuis is de 'Old street' met winkeltjes. Daar wordt vooral eten verkocht, maar er zijn ook een aantal winkeltjes met wat toeristische souvenirtjes. En wat betreft eten, vooral stinky tofu (wat ik nog moet proberen). En vandaag heb ik me gewaagd aan Mochi. Wat nogal plakkerig is (hoort dat wel of niet? schijnt van wel). Geen groot succes. Volgende keer weer iets anders proberen. Na een aardige nacht slaap ben ik gisteren naar Taipei geweest. Maar voordat ik daarheen ging, wil ik jullie toch even vertellen over hoe je in Taiwan aan een simcard komt (want een taiwanees nummer is toch wel erg handig. Ik ben naar de 7-eleven geweest (zoiets als de ah in Nederland, maar deze zitten echt overal en ook tegenover elkaar of in dezelfde straat....). De man bij de kassa zei in eerste instantie dat 'ie geen engels kon. Maar met wat aanwijzen en laten zien snapte hij wel wat ik bedoelde en kwam me helpen. En aanwijzen en laten zien was hoe de rest van het procees ook verliep, plus dat ik zo hier en daar in het engels kon meelezen met welke gegevens hij nodig had. Vanmorgen heb ik Charles (dat staat op z'n naambordje, onder zijn chinese naam) geïnformeerd dat alles werkt. Maargoed, Taipei dus. Dat begon met een busritje. Gelukkig had ik al een easycard (= de ov-chip van Taiwan) en is naar de stad komen niet zo moelijk, als je het busnummer maar weet. En dat wist ik gelukkig (912, naar de Taipei city Hall, vlakbij de Taipei101, hele hoge toren). Ik ben een grote boekenwinkel ingegaan, estilite. Eigenlijk meer om af te koelen van de warmte buiten. Vooral chinese boeken, maar ook een aardige selectie engelse boeken, gelukkig. Als ik voor de terugreis nog wat te lezen wil... Daarna de metro gepakt om naar het National Museum of History te gaan. Maar ik ben eerst bij het Chiang Kai-shek memorial beland. Bekend(ste) toeristische spot van Taipei. Maar is nooit hetzelfde. Bleek ook deze keer want er was iets met sport bezig. en een rij foodstalls. Ik heb onder genot van mijn eerste Bubble tea in taiwan lekker rond gelopen en ben even in het parkje ernaast gaan zitten. Er stonden allemaal fotocamera's opgesteld in een cirkel, maar waarvoor precies kon ik niet echt achter komen. Na een tijdje kijken dacht ik aan een vogel of meerdere. Toch even gevraagd, want het maakt nieuwsgierig. En het ging inderdaad om een vogel die in een boom een nestje had. De volgende stop was dan het History museum. Waar ook een tentoonstelling van Picasso was (die heb ik overgeslagen: enorme rijen). Mooie werken gezien, vooral gezien want zo'n beetje alle info was in het chinees. Achter het museum ligt de botanical garden van Taipei. Met als blikvanger de lotuspond. Niet helemaal in bloei, maar toch zo hier en daar een mooi e roze bloem. Verder veel families die hier wat koelte opzoeken en relaxen. En ik heb daar in een vijver een schildpadje gezien, kijk, dat zie je niet in de hollandse sloten. Als laatste ben ik met de metro naar de wijk Ximending geweest. Het deel van de stad waar vooral de jongeren komen: groot en druk. Dat zijn wel de kernwoorden. Naast wat winkeltjes kijken ben ik ook naar het culturele ding geweest daar: het red house. Klinkt groot, was niet heel groot, maar wel hele schattige winkeltjes. En vandaag doe ik het rustig aan. Ben nog vrij en morgen eens praten over hoe en wat wat betreft vrijwilligerswerk. Om een beetje beeld te krijgen bij dit lange verhaal, foto's staan in het album, rechts op de pagina. Tot het volgende verslagje!

Taiwanees avontuur staat voor de deur

Vorige week dacht ik nog, ik heb nog wel tijd voordat ik naar Taiwan ga. En nu vliegt de tijd, donderdag stap ik al op het vliegtuig voor zo'n tien weken Taiwan (in m'n eentje)!

En het belooft een mooie reis te worden: (biologische) familie weer opzoeken, werken bij Cathwel (het kindertehuis waar ik zelf ook vandaan kom) en veel van Taiwan zien. En ik hoop wat mooie reisverhalen (en (veel) foto's, ik ben goed bevriend met mijn camera....) met jullie te delen via deze blog. Laat je mailadres achter op de website (aan de rechterkant) als je automatisch op de hoogte wilt blijven.

In grote lijnen zal ik de eerste maand vooral in Taipei zitten (of meer specifiek in Shenkeng, zeg maar een voorstad van Taipei) waar Cathwel zit. daar ga ik vrijwilligerswerk doen en kan ik ook blijven slapen. En vanuit daar zal ik ook Taipei gaan verkennen. Hoewel ik twee keer eerder ook naar Taiwan ben geweest en toen al veel van Taipei gezien heb, valt er nog genoeg te beleven. Het National Palace Museum staat bijvoorbeeld hoog op m'n lijstje. Dat is een enorm museum en één van de belangrijkste van Taiwan.
Eén van mijn oudere zussen, woont in Taipei. En het idee is om een keer te gaan meeten en te shoppen. En ik zal met haar meereizen voor een lang familieweekend in oktober. Om samen met hen Double Ten Day te vieren. De nationale dag ter herinnering aan de Wuchang-opstand in 1911 wat leidde tot de republiek Taiwan, dit jaar dus 100 jaar Taiwan!

Dat zal waarschijnlijk het tweede familieweekend worden, want in september zit er ook één. Allebei in combinatie met een Taiwanees festival. 12 september is het Moon Festival (een echt familie-ding heb ik me laten vertellen, heel cool dat ik dan bij mijn familie in Taiwan kan zijn).

Mooie vooruitzichten dus! Ik heb wel grofweg een planning, maar ik zal me ook zeker laten verrassen!

Voordat ik wegga, moet ik dinsdag nog wel een heel belangrijk iets doen: namelijk mijn eindgesprek om mijn studie af te ronden. Nog één keertje naar school. En dan kan ik hopelijk als afgestudeerd communicatiestudent (ex-student dus) op reis. Alleen 't diploma kan ik denk ik pas in november halen, want bij de diploma uitreiking zit ik in Taiwan...

Dus tot de volgende blog (die wel eens vanuit Taiwan kan komen)!