First things first: ik ben veilig aangekomen in het warme (zonnige) Taiwan! Het lijkt alweer even geleden dat ik na een knuffel van en voor m'n paps en mams het vliegtuig in stapte. Een lange, maar prima vlucht gehad. Had een goede reisgenoot aan een Franse student chinese en japanse taal. Die naar Taiwan ging om daar wat te studeren (en ook nog wat Taiwanees op te pikken in Kaoshiung). Nu had ik een lange vlucht, hij kwam vanuit Marseille en had er al zes uur tussenstop op Schiphol op zitten. Tijdens de vlucht wat gepraat, gegeten en gedut (slapen is het niet echt geworden). Op Bangkok hadden we een uurtje, anderhalf uur een tussenstop, gelukkig hebben ze daar hele relaxe banken (verademing na die vliegtuigstoel). En daarna het laatste stukje naar Taiwan (peanuts vergleken bij dat eind van Amsterdam naar bangkok). In het vliegtuig werd ik trouwens al met enige regelmaat in het Chinees aangesproken, voorproefje van Taiwan. Op het vliegveld aangekomen was de eerste kennismaking met Taiwan sinds drie jaar vooral warm (zeker vanuit een vliegtuig met airco), zo rond de 30 graden. En we hadden denk ik tien minuten, kwartiertje vertraging. Ik werd opgehaald door Cecilia een social workster in het kindertehuis. En ik kende haar al van mijn twee eerdere reizen naar Taiwan. Heel fijn om haar weer te zien! het autoritje naar Shenkeng was, ik zeg het maar eerlijk een klein beetje een roes. Ik ben in Taiwan. Ik heb het heel vaak tegen mezelf gezegd, maar echt landen deed het nog niet. Shenkeng ligt in het zuidoosten van Taipei (ik zou het een voorstad noemen) en een beetje tegen de bergen. Ik verblijf bij Cathwel in het Jonah house (de naam van het kindertehuis) en wel op de 7e verdieping. Waar ik een kamer heb, met badkamertje. Alles aan die badkamer maakt dat ik mij nogal groot voel. Ik pas nèt wel/niet onder de douchekop en de wastafel komt tot halverwege mijn bovenbeen. Maar alles werkt, dus ben een heel blij persoon. Nog iets dat ik zou typeren als Taiwanees: het matras, wat meer weg heeft van een (dun) matje. Met als gevolg dat ik zo goed als op de houten plank lig die eronder zit. Maar het begint te wennen. De rest van de dag heb ik niet zo heel veel meer gedaan. Mezelf een beetje settelen en de omgeving van het kindertehuis wat verkennen. Vlak naast/achter het kindertehuis is de 'Old street' met winkeltjes. Daar wordt vooral eten verkocht, maar er zijn ook een aantal winkeltjes met wat toeristische souvenirtjes. En wat betreft eten, vooral stinky tofu (wat ik nog moet proberen). En vandaag heb ik me gewaagd aan Mochi. Wat nogal plakkerig is (hoort dat wel of niet? schijnt van wel). Geen groot succes. Volgende keer weer iets anders proberen. Na een aardige nacht slaap ben ik gisteren naar Taipei geweest. Maar voordat ik daarheen ging, wil ik jullie toch even vertellen over hoe je in Taiwan aan een simcard komt (want een taiwanees nummer is toch wel erg handig. Ik ben naar de 7-eleven geweest (zoiets als de ah in Nederland, maar deze zitten echt overal en ook tegenover elkaar of in dezelfde straat....). De man bij de kassa zei in eerste instantie dat 'ie geen engels kon. Maar met wat aanwijzen en laten zien snapte hij wel wat ik bedoelde en kwam me helpen. En aanwijzen en laten zien was hoe de rest van het procees ook verliep, plus dat ik zo hier en daar in het engels kon meelezen met welke gegevens hij nodig had. Vanmorgen heb ik Charles (dat staat op z'n naambordje, onder zijn chinese naam) geïnformeerd dat alles werkt. Maargoed, Taipei dus. Dat begon met een busritje. Gelukkig had ik al een easycard (= de ov-chip van Taiwan) en is naar de stad komen niet zo moelijk, als je het busnummer maar weet. En dat wist ik gelukkig (912, naar de Taipei city Hall, vlakbij de Taipei101, hele hoge toren). Ik ben een grote boekenwinkel ingegaan, estilite. Eigenlijk meer om af te koelen van de warmte buiten. Vooral chinese boeken, maar ook een aardige selectie engelse boeken, gelukkig. Als ik voor de terugreis nog wat te lezen wil... Daarna de metro gepakt om naar het National Museum of History te gaan. Maar ik ben eerst bij het Chiang Kai-shek memorial beland. Bekend(ste) toeristische spot van Taipei. Maar is nooit hetzelfde. Bleek ook deze keer want er was iets met sport bezig. en een rij foodstalls. Ik heb onder genot van mijn eerste Bubble tea in taiwan lekker rond gelopen en ben even in het parkje ernaast gaan zitten. Er stonden allemaal fotocamera's opgesteld in een cirkel, maar waarvoor precies kon ik niet echt achter komen. Na een tijdje kijken dacht ik aan een vogel of meerdere. Toch even gevraagd, want het maakt nieuwsgierig. En het ging inderdaad om een vogel die in een boom een nestje had. De volgende stop was dan het History museum. Waar ook een tentoonstelling van Picasso was (die heb ik overgeslagen: enorme rijen). Mooie werken gezien, vooral gezien want zo'n beetje alle info was in het chinees. Achter het museum ligt de botanical garden van Taipei. Met als blikvanger de lotuspond. Niet helemaal in bloei, maar toch zo hier en daar een mooi e roze bloem. Verder veel families die hier wat koelte opzoeken en relaxen. En ik heb daar in een vijver een schildpadje gezien, kijk, dat zie je niet in de hollandse sloten. Als laatste ben ik met de metro naar de wijk Ximending geweest. Het deel van de stad waar vooral de jongeren komen: groot en druk. Dat zijn wel de kernwoorden. Naast wat winkeltjes kijken ben ik ook naar het culturele ding geweest daar: het red house. Klinkt groot, was niet heel groot, maar wel hele schattige winkeltjes. En vandaag doe ik het rustig aan. Ben nog vrij en morgen eens praten over hoe en wat wat betreft vrijwilligerswerk. Om een beetje beeld te krijgen bij dit lange verhaal, foto's staan in het album, rechts op de pagina. Tot het volgende verslagje!