Deze week dan eindelijk een beetje gereisd, dus een hoop te vertellen. Datbegon met een flitsend treinritje met de High Speed Rail. En High speed it was: in anderhalf uur van Taipei naar Kaoshiung (bijna 300 km per uur) gesjeesd. Op het treinstation opgewacht door mijn reisgezelschap één van mijn nichten. Nadat we bagage naar hotel hadden gebracht, de stad in. Naar het Kaoshiung fine arts museum (tentoonstelling over Mucha, art-nouveau) en een rondje door het daarnaast gelegen park. Om de avond te eindigen op een overbevolkte, maar sfeervolle Rueifong night market. Na een nachtje heerlijk slapen lag er een stad op ons te wachten om verder te ontdekken. Eerst naar Lotus Lake. Een meer met allemaal tempels en pagode's. Kleurrijk en mooi. Daarna wat hoger op gezocht naar de 85sky tower (hoogste gebouw in Kaoshiung) en vervolgens bij een shoppingmall verderop nog eens dunnetjes over gedaan met een ritje in een reuzenrat. De dag afgesloten met een bezoekje aan Cijin Island, een eiland dat tussen de stad Kaoshiung en de zee ligt. Eerst genoten van een mooie zonsondergang en daarna super vers seafood op. Verser kun je volgens mij bijna niet krijgen.... De volgende dag met een bus naar Kenting gereisd (2,5 uur hobbelen). Nadat we een hotel bijna aan het strand hadden gevonden de zuidkust opgezocht voor wat sight seeing met de scooter (ik achterop, dat wel). Het was wel wat bewolkt, maar verder prima weertje. Eerste toerist spot: Sail rock: in werkelijkheid een groot rotsblok aan de kust (zie foto). Eluanbi was de volgende stop. Het meest zuidelijke plaatsje van Taiwan (maar niet het zuidelijkste punt!), bekend van de vuurtoren (zie foto). De volgende stop was er één waar we bijna weggewaaid zijn, Longpan. Maar wel met een pracht uitzicht, blauwe zee en groen landschap. En tot slot van de zonsondergang genoten op het meest zuidelijke puntje van Taiwan. Na een lekkere nacht slaap wilde ik mijn dag beginnen met een duik in de Taiwanese zee, helaas zei een bordje: no swimming. En daar heb ik me dan toch maar aan gehouden. En 's middags hebben we een strandje opgezocht waar ik dan toch nog een duik kon nemen. En kennelijk, the Dutch way want: de meeste Taiwanezen kunnen niet zwemmen (de hele zee voor mij alleen) en voor bikini's zijn ze te verlegen. Maar ik heb wel lekker genoten, prachtig strand en blauwe zee, wat wil je meer! Nadat ik weer schoon en aangekleed was naar Maobitou voor meer mooie uitzichten over de Taiwanese kust. Laatste toeristische spot in Kenting bezocht, shandao beach. Het zand daar bestaat voor 97,7% uit gepoleisd koraal, steentjes en schelpen. En is daarom beschermd, het stukje strand daarnaast is wel open, en daar kon je dus inderdaad stukjes koraal vinden. Wel netjes daar gelaten. Woensdagavond eerst met de bus terug naar Kaoshiung en daarna met de trein naar mijn volgende stop, Tainan. En ook de stad waar mijn nicht en familie woont, dus daar blijven slapen. De volgende dag sightseeing in Tainan door een geboren Tainan-er, mijn neef. Tainan heeft ook een behoorlijke Nederlandse historie (het was de plaats waar de Nederlanders eerst in Taiwan aankwamen en een fort bouwden (daar zijn we de volgende dag heen geweest). Dat bleek al bij de eerste stop, het Koxinga shrine (een tempel en een museum). Genoemd naar de Japanse meneer die de Nederlanders op de knieën kreeg. Mijn neef kon mij veel uitleggen, maar ik kon ook wat Nederlandse dingen uitleggen (Nederlandstalige landkaarten/plattegronden en over de VOC). Daarna een eindje de stad uit, naar het Chi Mei museum. Een museum, opgezet door een groot elekronica concern (voornamelijk lcd shcermen ed). Het museum zelf is nogal divers: van alle mogelijke opgezette dieren, naar muziekinstrumenten, schilderijen en (barokke) meubels en sculpturen, naar middeleeuwse wapens en een Egyptische sacrofaag. Een ander museum was het Tainan museum of literature, waarvan vooral het gebouw mooi was (japanse koloniale stijl). De rest van de dag verschillende tempels bezocht. Waarvan er ééntje (de Chihkan tower). De Nederlanders bouwden daar ooit Fort Provintia en een beeld laat de overgave van Nederland aan Japan zien. 's Avonds gegeten bij de sushi express (die met de lopende band sushi). De volgende dag met de auto op pad geweest. Eerst weer naar het zuiden om het Boeddhistische Fo Guang Shan klooster te bezoeken. Een enorm complex met veel (en grote) boeddha beelden. En een mooi uitzicht, gezien het feit dat t op een aardige berg gelegen is. Na een lunch in een grote shopping mall (met indoor ijsbaan) naar Anping gereden. Waar we eerst een boottochtje hebben gemaakt door de mangroves (in stijl, met chinese hoed). Daarna dan het Fort Zeelandia bezocht. Waar alleen de onderste helft Nederlandse geschiedenis is, de bovenste laag en de bekende toren stammen uit de Japanse koloniale tijd. 's Avond pasta gegeten bij een restaurantje dat wonderbaarlijk genoeg: Keukenhof Garden heette. Mijn nichtje (die ook mee was, net als mijn neef, en de broer van mijn neef's vrouw (plus vriendin en haar broer)) dacht altijd dat het Engels was... Na het eten nog een Taiwanese student met fietspech geholpen (ketting lag eraf). Eerst verbaasd (zo snel gefixt?) en daarna dankbaar. Tja, Nederlands he... En vandaag voordat ik naar mijn familie in Yunlin gegaan ben (want daar ben ik nu), eerst langs een oud-tante geweest in Tainan. Ik noem haar tante non en ze is ooit ook naar Nederland geweest. In tainan heeft ze twee boeddhistische tempels en ze is dus erg druk, dus een kort bezoekje. Nu dus nog een weekendje bij mijn familie, want het einde van mijn reis komt langzaam in zicht (nog maar anderhalve week!!). Dus daar ga ik nog even van genieten!